فناوری ضد پهپاد چه کار می کند و چگونه کار می کند؟

پهپادها می توانند نگرانی های امنیتی ایجاد کرده و حریم هوایی را مختل کنند. در سال 2015، یک پهپاد در کاخ سفید تنها توسط اعضای سرویس مخفی شناسایی شد، در حالی که در اوهایو، هزاران دلار کالای قاچاق به یک زندان قاچاق شد. این حوادث نیاز به مبارزه با هواپیماهای بدون سرنشین برای حفظ حریم خصوصی و امنیت را برجسته می کند. دستگاه‌های تشخیص صدا می‌توانند هواپیماهای بدون سرنشین را با دقت تا 500 فوت در محیط‌های آرام و پاستورال شناسایی کنند. با این حال، مطالعه ای در سال 2017 نشان داد که در محیط های پر سر و صدا، این دستگاه ها برای شناسایی دقیق پهپادهای ورودی تلاش می کنند. بنابراین، مبارزه با هواپیماهای بدون سرنشین و تضمین حریم خصوصی و امنیت امکانات مختلف بسیار مهم است.

پهپادها از فناوری فرکانس رادیویی برای برقراری ارتباط با اپراتورها استفاده می‌کنند که با تراشه‌های RFID جفت می‌شوند تا از سبقت گرفتن سایر دستگاه‌های دارای فرکانس مشابه از پهپاد جلوگیری کنند. پهپادها از نویز الکترومغناطیسی برای ایجاد اختلال در ارتباط بین آنها و اپراتورهایشان استفاده می کنند، معمولاً در فرکانس هایی مانند 2.4 گیگاهرتز یا 5.8 گیگاهرتز. این از تداخل با هواپیماهای سرنشین دار، تلفن های همراه، پخش عمومی یا سایر باندهای رادیویی جلوگیری می کند.جمرهای ضد پهپادمی توانند دستگاه های ثابت یا متحرکی باشند که می توانند باعث فرود ایمن یک پهپاد شوند. Geofencing با استفاده از شبکه‌های GPS و اتصالات LRFID مانند بلوتوث یا Wi-Fi، مانعی در اطراف یک فضای هوایی ایجاد می‌کند. این مرز فیزیکی و نامرئی با استفاده از سخت افزار و نرم افزار ایجاد می شود. برخی از تولیدکنندگان هواپیماهای بدون سرنشین از فناوری geofencing در هواپیماهای خود استفاده می کنند تا خلبانان را هنگام ورود به مناطق پرواز ممنوع یا حریم هوایی محدود هشدار دهند.

تشخیص تصویری و تشخیص حرارتی دو روشی هستند که در آن استفاده می شودشناسایی پهپاد. ویدیو را می توان در کنار سایر فناوری ها برای ایجاد یک رکورد بصری از aپهپاد شناسایی شدحادثه اگرچه به دلیل تغییرات آب و هوایی یا فصلی برای دفاع خط اول ایده آل نیست، اما می تواند برای بررسی آینده ارزشمند باشد. تصویربرداری حرارتی، اگرچه ایده‌آل نیست، می‌تواند برای یافتن اپراتورهای پهپاد در مناطق دورافتاده مانند اطراف نیروگاه‌ها مفید باشد. دوربین‌های تصویربرداری حرارتی متصل به یک پهپاد که توسط پرسنل امنیتی اداره می‌شود، می‌تواند به شناسایی اپراتور مجاور پهپاد مهاجم کمک کند.